Werewolf passion

„Uciekać Uciekać” jedyna myśl, która tkwiła w jej przerażonym umyśle. Biegła przez las, nagie gałęzie biły ją po ramionach, czepiały się włosów, ale ona biegła ile tylko sił w nogach. Potknęła się o wystający korzeń, przeturlała po ziemi, wylądowała na plecach, wstała tak szybko jak tylko mogła i nagle coś przewróciło ją znowu na plecy. Z przerażeniem patrzyła w górę jak niesamowicie owłosiony człekokształtny stwór pochylił się nad nią. Czuła jak jego długie pazury rozdzierają sukienkę na wysokości piersi. Trzęsła się cała, z jej oczu płynęły łzy, a usta cicho szeptały „Niee, Niee błagam”. Stwór nie słuchał jej, poczuła jak rozrywa jej majteczki jak brutalnie wchodzi w nią, jedyne, co ściany lasu przyjęły był krótki zduszony krzyk. Płakała a stwór napierał na nią, jego długi język wodził po jej szyi, czuła na szyi ciepło, a w dole brzucha ból. Było w tym bólu coś niesamowitego, coś, co niemal sprawiało jej przyjemność. Stwór napierał na nią coraz mocniej, ból nasilał się, a razem z nim przyjemność. Oplotła nogi wokół ciała napastnika, co raz zamykała i otwierała usta, nie zdolna do krzyku, nie zdolna do sprzeciwu, pełna przeciwieństw, straszliwa rozkosz wiła się w jej ciele niczym pradawny wąż, symbol zła. Stwór, rozerwał jej stanik i zaczął lizać jej piersi, pochylił się, jego ostre długie zęby raniły sutki, ale sprawiały również grzeszną rozkosz. Wiła się pod nim pełna przerażenia, bólu i rozkoszy. Gdy czuła, że ból i rozkosz zbliżają się do granic jej wytrzymałości, poczuła ostatnie uderzenie ze strony stwora, wbił się w nią, a jego długie wycie skierowane ku krwawemu tej nocy księżycowi długo tkwiło w jej umyśle pogrążonym w ciemności nieprzytomności...

Story by .


To opowiadanie powstało w umyśle pewnego przemiłego osobnika po tym, jak pokazałam mu wyżej umieszczony rysunek.